معماری سبز

معماری سبز یا طراحی سبز رویکردی در خصوص ساخت و ساز است که اثرات مضر پروژه های ساختمانی بر سلامت انسان و محیط زیست را به حداقل می‌رساند. معماری سبز یا طراحی «سبز» سعی دارد با انتخاب مصالح ساختمانی، منابع انرژی، طرح های معماری و روش های ساخت و ساز که با محیط زیست سازگار باشند، مصرف انرژی را کاهش دهد، بازیافت و باز استفاده از مواد را ترویج کند و تاثیرات زیست محیطی ساختمان را کنترل کند.

معماری سبز همچنین به سلامت و رفاه ساکنان ساختمان ها توجه دارد و سعی می کند با ایجاد فضاهای سالم، روشن، خنک و گرم، کیفیت زندگی آنها را افزایش دهد. این نوع معماری از دیرباز در تمدن های مختلفی مانند مصر باستان، چین، یونان و روم وجود داشته است و با توجه به شرایط آب و هوایی، فرهنگی و اقتصادی هر منطقه، شکل های متفاوتی گرفته است. امروزه با افزایش آگاهی نسبت به تغییرات اقلیمی و نیاز به حفظ منابع طبیعی، معماری سبز به عنوان یک الزام و یک راهکار مطرح شده است.

معماری سبز برای زندگی شهری بسیار حیاتی است. این نوع معماری به توسعه پایدار و محیط زیست متعهد است و با استفاده از فناوری های پیشرفته و روش های طراحی موثر، سعی دارد تا اثرات منفی بر محیط زیست را به حداقل برساند و بهبود کیفیت زندگی انسان ها را تسهیل کند.

تاثیرات معماری سبز را میتوان بصورت زیر خلاصه کرد:

کاهش اثرات زیست محیطی: م با استفاده از مصالح بازیافتی، کاهش مصرف انرژی و کاهش زباله های ساختمانی، به کاهش آثار زیست محیطی کمک می کند. این رویکرد به حفظ منابع طبیعی کمک می کند و باعث کاهش آلودگی می شود.

کاهش هزینه های عملیاتی: ساختمان های سبز با استفاده از فناوری های کارآمد انرژی، می توانند هزینه های عملیاتی را کاهش دهند. این شامل کاهش هزینه های گرمایش و سرمایش، نورپردازی و آب می شود.

افزایش رفاه ساکنین:  با ایجاد فضاهای زندگی سالم تر و راحت تر، به بهبود کیفیت زندگی کمک می کند. این شامل استفاده از نور طبیعی، بهبود کیفیت هوا داخلی و ایجاد فضاهای سبز است.

ترویج پایداری:  نه تنها به حفظ محیط زیست کمک می کند، بلکه فرهنگ پایداری را نیز ترویج می کند. این باعث افزایش آگاهی و تعهد عمومی نسبت به مسائل محیط زیست می شود.

در نهایت، معماری سبز یک راه حل جامع برای مواجهه با چالش های محیط زیستی فعلی است. با توجه به اهمیت زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی آن، باید به توسعه و ترویج این رویکرد ادامه داد. در شهرهای بزرگ که با مشکلات زیست محیطی مواجه هستند، معماری سبز می تواند راه حلی برای حل این مشکلات باشد.

برای ارزیابی و اعطای گواهینامه به پروژه های معماری سبز، معیارها و استانداردهایی مانند LEED (Leadership in Energy and Environmental Design) وجود دارد که بر اساس میزان کاهش مصرف انرژی، کاهش تولید زباله، کاهش تولید گازهای گلخانه ای و افزایش کیفیت زیستی، سطح سبز بودن ساختمان را مشخص می کنند.

معرفی مهمترین ساختمان هایی با معماری سبز دنیا

1. کریستال، لندن، انگلیس

ساختمان کریستال در لندن یکی از سبزترین سازه‌های دنیا محسوب می‌شود. این سازه یک جاذبه پایدار شهری به شمار می‌رود که هر ساله هزاران بازدیدکننده را جذب خود می‌کند. علاوه بر طراحی ساختاری حیرت‌آور آن، کریستال یکی از سبزترین سازه‌های دنیا محسوب می‌شود. نمای بیرونی این ساختمان شامل دو متوازی‌الاضلاع است که هرکدام دارای سطوح مثلثی هستند و به واسطه‌ی ساختار شیشه‌ای، منعکس‌کننده نمای اسکله و آب و فضای سبز محیط است و در عین حال این ساختمان از نور طبیعی در طول روز نهایت استفاده را می‌برد. علاوه بر این، مجهز به تکنولوژی نورپردازی هوشمند است که انرژی خود را عمدتا از پنل‌های خورشیدی فتوولتائیک می‌گیرد. روشنایی این ساختمان از ترکیب چراغ‌های LED و فلورسنت فراهم می‌شود که با توجه به نور موجود در ساختمان، خاموش و روشن می‌شود.

2. ساختمان پیکسل، ملبورن، استرالیا

ساختمان پیکسل در ملبورن استرالیا قرار دارد و استرالیایی‌ها یک‌بار دیگر ثابت کرده‌اند که در مسیر توسعه جهان پایدار قدم برمی‌دارند. این سازه به خوبی توانمندی استرالیایی‌ها را به رخ جهان کشیده و مسیر را برای افزایش زیرساخت‌های پایدار در کل استرالیا هموار کرده است. نمای این ساختمان همانند پیکسل‌های یک عکس است و نمای پیکسلی شکل در داخل نما نیز به چشم می‌خورد که برخی به همان اندازه پیکسل‌های به کار رفته در سطح نما هستند. ۱۰۰ درصد بدون کربن بودن این سازه، برجسته‌ترین ویژگی آن به شمار می‌رود؛ به عبارتی کربنی که در طول سال تولید شده به انرژی تجدیدپذیر تبدیل می‌شود. در واقع افتخار و ارزش اصلی این سازه به روش سیستماتیک «خنثی کردن کربن» در آن مربوط است و موفق شده کربن موجود در متریالی که در ساخت‌و‌ساز این بنا به کار می‌رفته را خنثی کند.

3. بولیت سنتر، سیاتل، آمریکا

بولیت سنتر یک ساختمان اداری ۶ طبقه در شهر سیاتل، آمریکا است که در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان یکی از سبزترین و پایدارترین ساختمان‌های دنیا اعلام شد. این ساختمان توسط دفتر معماری میلر هال طراحی شده و در روز زمین، ۲۲ آپریل سال ۲۰۱۳ با هزینه ۱۸.۵ میلیون دلار افتتاح شده است.

بولیت سنتر یک مرکز اداری و تجاری و جزو سبزترین و پایدارترین ساختمان‌های جهان محسوب می‌شود. طول عمر این مرکز را ۲۵۰ سال برنامه‌ریزی کرده‌اند. بولیت سنتر از سمت مؤسسه بین‌المللی زندگی در ژانویه سال ۲۰۱۵ لقب ساختمان زنده را دریافت کرده است و به‌عنوان ساختمان برای زندگی ثبت شده است.

این ساختمان از بزرگ‌ترین ساختمان‌های انرژی خالص مثبت در جهان است. از اهداف دیگر این ساختمان توجه به سلامتی انسان‌هاست. بنیاد بولیت یک سازمان غیردولتی است که بر اکولوژی شهری تمرکز داشته و تصمیم به ترویج اکوسیستم‌های سالم و پایدار داشته است.

بولیت سنتر در تقاطع محله Central District و Capitol Hill در سیاتل، واشنگتن، آمریکا واقع شده است. بهره‌گیری از نور طبیعی روز با پنجره‌های بزرگ و دیدن مناظر طبیعی و تهویه طبیعی هوا بر کیفیت فضای این ساختمان افزوده است.

4. ساختمان بنیاد ACROS فوکوئوکا، فوکوئوکا، ژاپن

 ساختمان بنیاد ACROS فوکوئوکا در شهر فوکوئوکا، ژاپن، یکی از ساختمان‌های مدرن ژاپن است که با طراحی خلاقانه و استفاده از فضای سبز، به یکی از نمادهای معماری پایدار تبدیل شده است.

این ساختمان توسط معمار آرژانتینی امیلیو آمباز طراحی شده است. آمباز با ایجاد یک پارک شهری بزرگ در مرکز شهر بر روی ۱۵ تراس متوالی ساختمان ACROS فوکوئوکا، یک راه حل نوآورانه برای مشکل شهری رایج ارائه داده است: سازگاری بین تمایل توسعه‌دهندگان برای استفاده سودآور از یک سایت با نیاز عمومی به فضای سبز باز.

ساختمان ACROS فوکوئوکا یک مرکز بین‌المللی، فرهنگی و اطلاعاتی است. در داخل آن یک سالن سمفونیک کامل، سالن کنفرانس بین‌المللی، مرکز اطلاعات فرهنگی و گالری هنرمندی وجود دارد. همچنین، ۱۴ باغ روی سقف ساختمان وجود دارد که دارای استخرها و ویژگی‌های آبی است و نمای پانورامایی را که به بندر و اطراف آن نگاه می‌کند، ارائه می‌دهد.

بنیاد ACROS فوکوئوکا معتقد است که این ساختمان بزرگ‌ترین تأثیر را در جهان دارد، جایی که طبیعت با قدرت و جذابیت بر معماری غلبه می‌کند.

این ساختمان نشان می‌دهد که مفهوم غالب بر اینکه “شهرها برای ساختمان‌ها و حومه‌ها برای پارک‌ها هستند” اشتباه است. در مراکز شهری با تراکم بالای جمعیت، منافع توسعه‌دهندگان، نیاز به ساختمان‌های جدید و نیاز به فضاهای سبز عمومی باز می‌توانند با هم درهم تنیده شوند.

5. فیپس سنتر برای مناظر پایدار، پیتسبورگ، آمریکا

فیپس سنتر برای مناظر پایدار، واقع در پیتسبورگ، آمریکا، یک باغ گیاهشناسی و گلخانه است که از سال 1893 میلادی تاکنون به عنوان یک تجربه باغی درجه یک به بازدیدکنندگان خود ارائه شده است. این مکان سبز و زیبا در میان محله پرجنب و جوش اوکلند پیتسبورگ قرار دارد.

فیپس سنتر شامل 15 هکتار زمین، یک گلخانه 14 اتاقی و 23 باغ متمایز است. این مرکز پیشرو در معماری پایدار و روش های سبز است و نمایشگاه های فصلی زیبای گل، نمایشگاه های سفارشی اختصاصی، مجموعه های معروف ارکیده و بونسایی و بیشتر را تجربه کنی.

همچنین، فیپس سنتر برای مناظر پایدار، برنامه های جذابی را برای بازدیدکنندگان برگزار می کند. برای مثال، “Holiday Magic! Winter Flower Show and Light Garden” یکی از رویدادهایی است که در این مرکز برگزار می شود و بازدیدکنندگان را با تم های زمستانی شگفت انگیز و نورهای زیبا مجذوب خود می کند. همچنین، “Garden Railroad: Pennsylvania Through the Four Seasons” یک دنیای کوچک از قطارها را نشان می دهد که چهار فصل را به شکل متمایزی در پنسیلوانیا نشان می دهد.

6. معبد Wat Pa Maha Chedi Kaew، سیساکت، تایلند

معبد Wat Pa Maha Chedi Kaew، که به نام معبد یک میلیون بطری نیز شناخته می شود، یک معبد بودایی در منطقه Khun Han در استان Sisaket، تایلند است. این معبد از بیش از 1.5 میلیون بطری خالی Heineken و بطری های آبجو Chang ساخته شده است. جمع آوری بطری ها از سال 1984 شروع شد و ساخت معبد اصلی دو سال طول کشید.

بعد از آن، راهبان ادامه دادند تا سایت را گسترش دهند و تا سال 2009 برخی از 20 ساختمان به طور مشابه ساخته شدند.

بر اساس گزارش China Daily، “معبد بودایی تایلندی راهی محیط زیستی دوستانه برای استفاده از بطری های دور ریختنی برای رسیدن به نیروانا پیدا کرده است.”.

جزئیات ساختمان ها از بطری ها ساخته شده اند. دو نوع بطری استفاده می شوند؛ بطری های سبز Heineken و بطری های قهوه ای Chang. پس از اینکه راهبان محلی شروع به جمع آوری آنها در سال 1984 کردند، دولت محلی بطری های اضافی را فرستاد. علاوه بر بطری ها، درپوش بطری ها برای ایجاد موزاییک ها استفاده می شوند.

از سال 2009، بیش از 1.5 میلیون بطری در کارهای ساخت و ساز در سایت معبد استفاده شده اند، که منجر به شناخت Wat Pa Maha Chedi Kaew به عنوان “معبد یک میلیون بطری” شده است. در سال 2015، این معبد به عنوان یکی از ده نمونه برتر معماری پایدار توسط وبسایت مسافرتی When on Earth نام برده شد.

7. مرکز تجارت جهانی بحرین، منامه، بحرین

مرکز تجارت جهانی بحرین (Bahrain WTC یا BWTC) یک مجموعه دو برجی با ارتفاع 240 متر (787 پا) و 50 طبقه است. این مرکز که در منامه، بحرین واقع شده است. این برج‌ها توسط شرکت معماری چندملیتی Atkins طراحی شده و ساخت آنها در سال 2008 به پایان رسید. مرکز تجارت اولین آسمان‌خراش در جهان است که توربین‌های بادی را در طراحی خود گنجانده است.

ساختمان‌های شکل بادبان در هر دو طرف طراحی شده‌اند تا باد را از طریق فاصله به سمت توربین‌ها هدایت کنند. این موضوع توسط آزمایشات تونل باد تأیید شده است، که نشان می‌دهد ساختمان‌ها یک جریان هوای شکل S ایجاد می‌کنند، بنابراین هر بادی که از یک زاویه 45 درجه به هر طرف از محور مرکزی بیاید، یک جریان بادی ایجاد می‌کند که همیشه عمود بر توربین‌ها است. این موضوع به طور قابل توجهی افزایش پتانسیل تولید برق آنها را افزایش می‌دهد.

توربین‌های بادی انتظار می‌رود 11 تا 15 درصد از مجموع مصرف برق برج‌ها را تأمین کنند، یا تقریبا 1.1 تا 1.3 گیگاوات ساعت در سال. این مقدار برابر است با تأمین نور برای حدود 300 خانه، 258 بیمارستان، 17 کارخانه صنعتی و 33 موتور خودرو. سه توربین برای اولین بار در تاریخ 8 آوریل 2008 روشن شدند. انتظار می‌رود آنها در 50 درصد از زمان در یک روز متوسط کار کنند.

ساختمان‌های سبز با استفاده از تکنولوژی‌های مختلفی طراحی و ساخته می‌شوند، تا تأثیرات منفی خود بر محیط زیست را به حداقل برسانند و به بهینه‌سازی مصرف انرژی کمک کنند.

مزایا معماری سبز:

1. صرفه‌جویی در انرژی: طراحی و بکارگیری منابع کارای انرژی در دوره ساخت و اعمال روش‌های صرفه‌جویی در مورد آنها.
2. استفاده از انرژی تجدیدپذیر: استفاده از انرژی خورشیدی و باد برای تامین برق و گرمایش.
3. مدیریت آب: انتخاب منابع مناسب آب با اثرات زیست‌محیطی محدود و پیش‌بینی سیستم‌های جمع‌آوری فاضلاب و بکارگیری مجدد آنها برای سیستم‌های آبیاری.
4. کنترل آلودگی هوا: پیش‌بینی سیستم‌های کنترل آلودگی هوا در محوطه کارگاه و انتخاب روش‌ها و فن‌آوری مناسب که کمترین آثار منفی را داشته باشند.
5. استفاده از مصالح با دوام: استفاده از مصالح با طول عمر زیاد که می‌توانند به چرخه طبیعت بازگردند.
6. طراحی با توجه به محیط: طراحی ساختمان‌ها به گونه‌ای که با محیط زیست و حفظ منابع طبیعی سازگار باشند³.

این تکنولوژی‌ها به ساختمان‌های سبز کمک می‌کنند تا کمترین تأثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشند، مصرف انرژی بهینه سازی کنند و به سلامت و راحتی افرادی که در آن‌ها زندگی یا کار می‌کنند، کمک کنند.

معایب معماری سبز:

1. نیاز به سرمایه اولیه بالا: حتی اگر خروجی یک پروژه ساختمان سبز بسیار عالی باشد، مشکل سرمایه اولیه همچنان وجود دارد.
2. دسترسی دشوار به مصالح معماری سبز: اغلب مصالح در همه نقاط دنیا در دسترس نیستند و ممکن است تهیه آن‌ها زمان زیاد و هزینه بالای حمل‌ونقل را در پی داشته باشد.
3. زمان طولانی‌تر برای ساخت: ساخت ساختمان‌های سبز ممکن است زمان بیشتری نسبت به ساختمان‌های معمولی بگیرد.
4. در دسترس نبودن مجریان متخصص: کمبود کارشناسان و مجریان با تجربه در زمینه ساختمان‌های سبز می‌تواند یک چالش باشد.

منابع:

فیپس سنتر برای مناظر پایدار، پیتسبورگ، آمریکا

معبد Wat Pa Maha Chedi Kaew، سیساکت، تایلند

مرکز تجارت جهانی بحرین، منامه، بحرین

ACROS Fukuoka Prefectural International Hall

این مطالب هم شاید برایت جالب باشد.